Zanaat gerektiren malları üreten ve alıp satan insanlar –dökümcüler, seramikçiler, ipek dokumacılar, fesçiler, demirciler, vd– Osmanlı İmparatorluğu’nun ekonomik olduğu kadar sosyal dokusunu da oluşturmuşlardır.
Faroqhi, mamülleri, XVI-XX. yüzyılları arasında ve üretiminden ticaretine dek kapsamlı bir şekilde anlatırken tarih, siyaset ve kültür üzerinde duruyor. Üretim yöntemleri, loncaların örgütlenmesi ve Osmanlı ekonomisinin yapısını ayrıntılı bir biçimde inceleyen Faroqhi, Osmanlı zanaatkârlarının çoğunlukla bilinmeyen güzel eserlerinin betimlemelerini de yapıyor.
Osmanlı Zanaatkârları’nda loncaların Osmanlı dünyasının ekonomisinde, kültüründe ve toplumunda nasıl benzersiz bir rol oynadığı titiz bir biçimde inceleniyor. Müslüman, Hıristiyan ve Yahudi grupların etkileşimi gösterilirken; Osmanlı İmparatorluğu ve Batıdaki ekonomik sistemler karşılaştırılıyor.
“Önde gelen Osmanlı tarihçisinden kaynakların emsalsiz bir biçimde gözler önüne serilmesi.”
–Erik J. Zürcher
“Gerçek bir zevk. ... Son derece ikna edici. Osmanlı Zanaatkârları inanılmaz bilgilerle dolu; konusuna çok hâkim birisi tarafından yazıldığı belli.”
–Marcel van der Linden