Bir zamanlar İngiltere’de içindeki hayvanların çok çalıştırıldığı, aç bırakıldığı, sahipleri tarafından kötü muamele gördüğü bir çiftlik varmış. Bir gün hayvanlar en akıllıları olan domuzların önderliğinde bu ezildikleri düzene başkaldırmış ve çiftliğin yönetimini ele geçirmiş. Ve sonra ... ve sonra her şey ters gitmiş.
Sloganlar, yüce duygular, adalet, eşitlik fikirleriyle yaratılan bir cennetin cehenneme dönüşmesi ne kadar uzun sürebilir?
Orwell’in Stalin Rusya’sına yönelik fablı aslında bir insanlık kullanma kılavuzu değil de nedir? Değişenin sadece isimler, yüzler ve yerler olduğu zamansız bir hikaye.
“Bir gün kocaman bir beygiri dar bir yolda önüne katmış götüren ve hayvan ne zaman dönmek istese onu kırbaçlayan on yaşlarında bir çocuğu görünceye kadar. O zaman birden aklıma geldi ki böyle hayvanlar eğer güçlerinin bilincinde olsalardı onlara zorla hiçbir şey yaptıramazdık; insanlar hayvanları tam olarak zenginlerin proletaryayı sömürdüğü gibi sömürüyorlardı.”